تصویرسازی ذهنی را می توان به عنوان یک عمل چند حسی تعریف کرد که تا حد هر چه ممکن حواس زیادی را برای ایجاد یک تصویر ذهنی زنده ترکیب می کند. تصویر سازی ذهنی نقش اصلی را در اجرای حرکات و عملکرد انسان ایفا می کند. تواناییهای بینایی و حرکتی بیشترین کاربرد را برای تولید تصاویر دارند و استفاده از آنها اساس تصویرسازی ذهنی را با هدف بهبود عملکرد در وظایف حرکتی و موقعیتهای رقابتی تشکیل میدهد و اکتساب و یادگیری حرکتی را تسهیل میکند. به عبارت دیگر، آنچه شما تصور می کنید همان چیزی است که نتیجه در نظر گرفته شده است. تصاویر می تواند منعکس کننده حرکات ، نحوه بازی و حتی احساس شما بعد از دریافت نتیجه باشد، انواع مختلف تصاویر تولید شده باید تا حد امکان واقعی باشد. به عنوان مثال، ورزشکار باید خود را در لباس ، زمین ورزشگاه/زمین خانگی خود تصور کند که در حال انجام حرکات بازی یا الگوهای عملکردی است. استفاده از تکنیک تصویرسازی به این صورت طبقه بندی می شود : شناختی خاص (مانند حرکات)، شناختی کلی (مثلاً تاکتیک)، کلی انگیزشی، انگیزشی خاص (مثلاً اهداف)، انگیزشی عمومی-عاطفی (مثلاً اضطراب) و انگیزشی عمومی -تسلط (به عنوان مثال اعتماد به نفس). پژوهش ها نشان داده اند تصویرسازی ذهنی توانایی انجام وظایف تمرینی را بهبود می بخشد.
تاثیرات بر عملکرد
تصویرسازی ذهنی می تواند تمرین مهمی در افزایش عملکرد ورزشکاران باشد. تصویرسازی ذهنی به عنوان «تمرین ذهنی تکراری یا تمرین ذهنی است که بازنمایی ذهنی از یک عملکرد یا الگوی حرکتی .را بدون تولید همزمان بر روی فعالیت عضلانی که معمولاً برای عمل لازم است، مشخص میکند
تصویرسازی ذهنی تکنیکی است که ورزشکاران میتوانند از آن استفاده کنند، تمرین بدنی را تکمیل کرده و عملکرد خود را در ورزش خاص بهبود بخشند. تصویرسازی ذهنی اغلب بخشی از یک روال تمرین ذهنی است که ممکن است شامل تکنیک هایی مانند آرامش، صحبت با خود و تعیین هدف باشد. ورزشکاران در این برنامه ها به قدری از تصویرسازی ذهنی استفاده می کنند که تصویرسازی ذهنی و تمرین ذهنی تقریباً به اصطلاحاتی مترادف تبدیل شده اند. تحقیقات ثابت کرده است که تصویرسازی ذهنی در افزایش عملکرد در ورزش هایی مانند: پرتاب دارت، شیرجه زدن، اسکیت بازی، ژیمناستیک
موثر است همچنین نشان داده شده است افراد سالمی که از تصویرسازی ذهنی استفاده می کنند ممکن است در زمینه هایی مانند: استحکام - قدرت، ظرفیت اشاره به بازو، دامنه حرکت، کنترل وضعی سرعت، دقت، مهارت های حرکتی توانمندتر باشند.
هنگام استفاده از یک برنامه تصویرسازی ذهنی برای بهبود عملکرد ورزشی، باید چندین ملاحظه را در نظر گرفت. به نظر می رسد انجام تصویرسازی ذهنی بهتر از عدم تمرین باشد، اما تصویرسازی ذهنی به تنهایی به خوبی تمرین فیزیکی نیست. تصویرسازی ذهنی نمی تواند به طور کامل جایگزین تمرین فیزیکی شود و به نظر می رسد ترکیبی از تصویرسازی ذهنی و تمرین فیزیکی منجر به موثرترین عملکرد می شود. همچنین به نظر می رسد که تفاوتی در اثربخشی تصویرسازی ذهنی بین ورزشکاران تازه کار و نخبه وجود دارد. ورزشکاران تازه کار از تصویرسازی ذهنی کمتر از ورزشکاران نخبه استفاده می کنند .اینکه ورزشکاران نخبه «از تصویرسازی ذهنی بیشتر استفاده می کنند باعث می شود توانایی تجسم بهتری داشته باشند و جلسات تمرین ذهنی ساختارمندتری را به کار بگیرند»
تحقیقات نشان داده است که ورزشکاران اغلب از تصویرسازی ذهنی بلافاصله قبل از یک رویداد یا مسابقه برای کمک به افزایش عملکرد خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، یک گلف باز ممکن است با استفاده از تکنیک های تصویرسازی ذهنی خیلی سریع قبل از زدن شوت گلف خود، نتایج خوبی را تجربه کند. تصویرسازی ذهنی که هفته ای یک بار قبل از مسابقات استفاده می شود ممکن است فایده چندانی نداشته باشد. تصویرسازی ذهنی تکنیکی است که میتواند به ورزشکاران کمک کند تا عملکرد خود را بهبود بخشند، اما درست مانند سایر مهارتها برای مؤثرتر بودن به تمرین نیاز دارد. به طور خلاصه می توان گفت تمرین تصویر سازی ذهنی باید هر بار بلافاصله قبل از عملکرد انجام شود.